Verslag project
800 jaar kerststal
Fotoverslag ‘800 jaar Kerststal’ Advent en Kersttijd in Delft
Diaconale Kerststal
Op de diverse kerklocaties zijn zowel in de Adventstijd als bij de Driekoningenviering ongelooflijk veel feestelijke houdbare producten, toiletartikelen en speelgoed naar de stal gebracht door mensen die gul wilden delen met mensen die het nodig hebben.
Reizend kerstgroepje
Elke dag van de Advent maakte het reizende kerstgroepje mensen verspreid door heel Delft blij met een bezoek en gesprekje. Met dank aan de ‘reisbegeleiders’!
Onder de fotoreportage kunt u het reisverslag nog lezen.
Avondgebed
In de stille stal op strobalen dicht bij de kribbe kwam Kerstmis tastbaar nabij.
Lichtjesavond Delft
De levende zingende kerststaljongeren (koor Corbulo en F&C huis) nodigden met succes d.m.v. een aantrekkelijke flyer uit voor een rijk gevarieerd programma aan vieringen en activiteiten in de RK Delftse kerken.
Creatieve workshops brachten talenten en plezier naar boven als opmaat voor Kerstmis.
Bibliodrama
Op zeer verdiepende, inspirerende wijze aan de slag met ‘het Kerstverhaal van Franciscus’.
Kerstavondviering ‘De kerstnacht van Franciscus’
Een lichtjestocht op weg naar de stal, een overvolle kerk met mensen van alle leeftijden: een groot feest!
Kerststallenroute door de stad
Veel belangstelling, bijzondere ontmoetingen en onderlinge verbinding bracht de kerststallenroute langs huizen en kerken in Delft, waar mensen hun deuren openden om anderen binnen te verwelkomen bij hun stal en het verhaal daarbij.
Kerststallententoonstelling
In de kerk aan de Raamstraat werden wel 300 kerststallen in alle soorten en maten opgebouwd van overal ter wereld; klassieke, grappige, reusachtige en mini-kerststalletjes. Om te bewonderen en om mee te spelen. Groepen van de Gabrielschool, deelnemers van Ipse de Bruggen en van GGZ Delfland brachten er hun zelfgemaakte kerststallen!
Gedurende de drukbezochte openstellingsdagen was er poppenspel, prachtige muziek en zang. Er waren filmbeelden van de plek waar de eerste levende kerststal begon. En je kon in de huid kruipen van een personage in de stal. Heel veel mensen uit Delft en wijde omgeving hebben zo de geboorte van het Kind opnieuw heel concreet mogen beleven, ongeveer zoals Franciscus dat 800 jaar geleden bedoeld heeft.
Reisverslag reizend kerstgroepje
Lees hieronder het verslag van de reis van het kerstgroepje:
Ook in de tweede en de derde week van de Advent volgen indrukwekkende gesprekken, een gedicht recht uit het hart, iemand die schrijft: Onze levensreis lijkt wel een beetje op die van Maria en Jozef…soms gaat het goed en soms wat minder…
Van een familie die sinds kort in Delft woont een brief, met de eerste Nederlands geschreven woorden, ook van de kinderen. Ze voelden zich zo dankbaar mee te mogen doen, mensen te leren kennen. Ze verrasten het kerstgroepje en degenen die hen brachten met een warm welkom, lekkers en gezelligheid. Het voelde als echt ontvangen worden in de gemeenschap van de kerk in Delft.
“It will be our first Christmas here. And we couldn’t be more honored and humbled that we are one of the ‘ínns’ for the traveling Nativity. This evening we welcomed Joseph, Mary and their donkey into our home. We even invited our ‘huisbazen’ who graced us with their presence and even with thoughtfull presents for each of us. May this season of Advent bring the spirit of hospitality as we generously welcome those who visit us with kindness and joy and remind us to be grateful for all the treasures and trials in our daily lives”.
Vanmiddag was het reizend kerstgroepje te gast bij de Jessehof, het interkerkelijk diaconaal centrum voor ontmoeting. Met Maria, Jozef en ‘t ezeltje kwam tegelijk ‘de zorg om ellende in de wereld ver weg en dichtbij’ op tafel. Maar ook de hoop dat het beter wordt en de ervaringen van kracht die je ontvangt en uit kunt stralen, als je het een en ander hebt meegemaakt waardoor je getekend bent. Volgens een van de bezoekers had het kerstgroepje en de brenger een prettige uitstraling, waardoor ie rustig werd.
Ook al weet ze – zegt ze onzeker - dat ze steeds vergeetachtiger wordt, als het over het kerstgroepje gaat fleurt deze mevrouw helemaal op en vertelt honderd uit over Kerstmis en wat ze thuis allemaal deden ter voorbereiding op het grote feest van Kerstmis, wat ze daarbij beleefde en hoe haar geloof haar ook nu helpt en steunt.
Het reizend kerstgroepje ruikt de stal… Bij de Stadskerstmaaltijdviering in de Maria van Jessekerk zal het een plekje krijgen, hoe klein en fragiel het ook is. Daarna volgt nog een adres voor het via de Franciscus en Clarakerk, de Sacramentskerk op Kerstavond bereikt.
Vrijdagavond 9 december
Het kerstgroepje arriveert bij een echtpaar in hun al prachtig in kerstsfeer gebrachte huiskamer. Vooral het jongste kleinkind van twaalf zal straks weer genieten van een uitgebreid miniatuurwinterlandschap. Deze mevrouw en meneer zijn zeer actieve vrijwilligers in de parochie en verbonden aan twee kerklocaties. Geen wonder dat we een heel gesprek hebben over de toekomst van alle vier de kerken. In het reisboekje wil de mevrouw een herinnering opschrijven aan haar vader, die een groot vereerder was van de heilige Jozef.
“Heel mooi om zo de verbinding met elkaar te mogen delen en de Kerstgedachte door te geven!” schrijft iemand.
Deze familie heeft wel meer dan 100 Mariabeelden in huis staan. Temidden van hen voelde Maria van het reizend kerstgroepje zich natuurlijk bijzonder thuis.
Vrijdagmiddag 8 december
Vanmiddag worden de reizigers opgehaald bij een oudere mevrouw die alleen woont. Ze is al een aantal jaren weduwe. Als kind kwam ze in Delft wonen en ze vindt, Delft “net een dorp”, want ze heeft er veel mensen gekend. Dat kwam mede door tientallen jaren vrijwilligerswerk, waarvoor ze is onderscheiden met een “lintje”. Ze vertelt waarom Kerstmis veel voor haar betekent: Op een eerste kerstdag werd haar eerste kind geboren, een zoon. (En zijzelf heet Maria!) Ze was zes jaar getrouwd toen ze haar kerstkindje kreeg. De omgeving had verwacht dat er juist snel na haar huwelijk een kindje zou komen, want zo ging dat toen. Bovendien waren zij en haar man nogal haastig getrouwd. Maar dat was omdat ze alleen als gehuwd stel opeens een huis konden krijgen, via een werkgever. Dat was boffen, want ook in die tijd was er grote woningnood. Het kerstkindje is inmiddels een vijftiger en heeft zelf ook een zoon, een student die wekelijks gezellig komt koffiedrinken en bijpraten met zijn oma.
Op de foto: Het kerstgroepje stond op een apart tafeltje op een mooi kerstkleedje.
Het ‘Reizende Kerstgroepje’ in de Adventstijd verbeeldt de tocht van Maria en Jozef naar Bethlehem en hun zoektocht naar onderdak. Vorig jaar heeft dit reizende kerstgroepje vele mooie contacten en verrassende gesprekken tussen mensen gebracht. De houten beeldjes Jozef, Maria en het ezeltje in het kleine rieten koffertje verheugen zich dit jaar weer op nieuwe ontmoetingen!
Op de eerste zondag van de Advent - 3 december - werd het kerstgroepje gezegend in de Franciscus & Clarakerk. Daarna gingen de beeldjes op zoek naar een ‘herberg’ in de stad.
Iedereen die het leuk vindt om het kerstgroepje voor een dag en een nacht onderdak te verlenen in huis heeft kunnen inschrijven: jongeren, ouderen, aan huis gebonden zieken, gezinnen, je groep op school… Ieder die een bezoekje of hartelijk gesprek met ‘n ander in de donkere decembermaand wel kan waarderen!
Iemand van de kerk brengt het koffertje met het kerstgroepje op een vooraf afgesproken dag en tijd bij u thuis. En de volgende dag wordt het weer opgehaald of kunt u het zelf naar een volgend herbergadres in de buurt brengen. Zo geven we Maria, Jozef en het ezeltje aan elkaar door gedurende de Adventstijd. En in het koffertje zit ook een lichtje, een boekje met gebeden bij de kerststal, een ‘reisverslag’ en enkele vragen om even bij stil te kunnen staan.
Op kerstavond komt het kerstgroepje terug in de kerstviering om 19.00 uur in de Franciscus & Clarakerk. Dan wordt het compleet gemaakt met het Kerstkind en krijgt het een plaatsje op het altaar.
We hopen dat het reizende kerstgroepje ontmoeting en kennismaking met anderen in Delft doet groeien. Dat mensen zich meer betrokken voelen bij de gemeenschap - ook als ze niet zelf naar de kerk komen - en dat we samen op deze manier de Adventstijd bewuster beleven.